Resultado: A Bienal 2010 de Pontevedra arrinca para ser unha mirada plural aos países de América

A Bienal 2010 de Pontevedra arrinca para ser unha mirada plural aos países de América

Un centenar de artistas propón unha viaxe de ida e volta desde Galicia, con paradas en temas como o exilio e a emigración 

 

 

 

 

 

Dous espectadores observan as pezas do dominicanoLimber Vilorio. // Gustavo Santos

REDACCIÓN - PONTEVEDRA Para que serve unha Bienal? É a pregunta que se fixo fai meses o comisario da exposición "Utrópicos" que abriu onte as súas portas en Pontevedra, unha cita artística dedicada neste 2010 a Centroamérica e o Caribe e que se reinventa aos 31 anos para darse sentido: novo calendario, equipo organizador e repartición por sedes (por primeira vez inclúe actividades fóra da cidade do Lérez, en Vigo, Vilagarcía e Santiago) e a ambición de ser unha mirada divulgativa e educativa sobre a realidade destes países: "Propuxémonos que sirva", sinalou o comisario Santiago B. Olmo ao dar a benvida ao público e os artistas, "para dar a coñecer non só a arte que se fai nesa zona senón realmente a sociedade, a cultura e a política a través da arte, que é tamén unha metodoloxía do coñecemento".
O presidente da Xunta, Alberto Núñez Feijóo, encabezou a nutrida representación política que inaugurou a exposición no sexto edificio do Museo de Pontevedra, onde se concentran as principais obras da exposición.
Esta presenta ata o 12 de setembro os traballos dun centenar de artistas centroamericanos, caribeños e primeiras figuras da plástica galega, desde Maruja Mallo a Souto ou Francisco Leiro, un dos creadores que asistiu ao acto inaugural da Bienal de Pontevedra.
Entre todos, propón unha visión de ida e volta e ofrecen unha visión coral de temas diversos como a emigración e o exilio, o actual impacto do turismo, o pasado colonial e racista, as loitas de liberación ou a violencia que definiu a historia contemporánea desta zona xeográfica.
Están presentes así mesmo os retos ambientais, os efectos da emigración como as novas arquitecturas informais derivadas das remesas dos emigrantes, o feísimo e a perda de identidade reinterpretados en clave centroamericana.
E tan diversos como os temas, as linguaxes artísticas: desde as fotografías do salvadoreño Walterio Iraeta sobre as luxosas casas sen deseño construídas no medio da pobreza ao poético vídeo da bióloga e artista Doura Condon coas formigas dos bosques tropicais ou unha sala térmica que emula o efecto da febre amarela.
Tamén un coche revestido de casquillos ou os nenos-soldado do dominicano Jorge Pinera. Son duas das pezas que poden contemplarse desde o exterior do edificio, do mesmo xeito que o muro "parlante" realizado por Priscila Monge e Enrique Velasco e que dá a benvida á exposición coa súa frase: "Se ninguén fala, as pedras falarán".
En total, a Bienal 2010 propón as exposicións "Ida e volta", "Tras-misións" -e dentro dela o proxecto colectivo "Todos somos negros"-, "O chuvieiro, a sesta, o cañaveral, o tabaco" "Archivacción", dedicada a accións e performance, "Friccións", un diálogo entre a arte contemporánea e a colección histórica do museo, e "Migracións: mirando ao sur " .
A maiores, a exposición inclúe un centro de documentación sobre temas artísticos e do Caribe e Centroamérica e numerosas actividades complementarias como debates, conferencias ou proxeccións. Pola súa banda, Vilagarcía de Arousa, Vigo e Santiago tamén contan co seu respectivo programa de intervencións e/ou ciclos culturais. O presidente da Deputación, Rafael Louzán, foi o anfitrión de numerosos representantes do mundo da arte e a cultura como o actor Sancho Gracia e o ex presidente do Consello da Cultura Alfonso Zulueta. Con eles, a presidenta do Parlamento, Pilar Rojo; o conselleiro de Cultura, Roberto Varela e alcaldes da provincia, encabezados polo pontevedrés Miguel Fernández Lores, percorreron as distintas salas desta exposición na que cada obra está pensada "para dar a coñecer un aspecto da realidade destes países", segundo a organización.