Visións da emigración

(22/10/2010)

Visións da emigración

Alumnos da Coruña, Madrid, Sevilla e Tarragona exhiben un documental sobre as migracións

Autor:

Rodri García

Localidade:

A Coruña/a voz.

Data

22/10/2010

A historia do avó que se marchou a Arxentina, as vivencias dun emigrante retornado a Galicia, a situación dos senegaleses que se incorporan aos grupos de castelletes en Tarragona, os okupas en Madrid ou a fusión de folk e flamenco que tocan un grupo de emigrantes. Son algunhas das historias recollidas no documental 4 visións , estreado na tarde de onte na Escola de Imaxe e Son. Este centro é un dos participantes nun proxecto iniciado hai dous anos e no que han participados uns 200 alumnos, segundo explicou Elvira Veciño, unha das profesoras da devandita Escola que participou no proxecto. «É un produto único pero feito en cada un dos centros, procurando ata levar unha secuencia similar», explicaba a profesora, recordando algún problema curioso co que se atoparon á hora de filmar como foi que durante o ano pasado «en Sevilla diluvió e colleulles cando estaban a intentar rodar en exteriores». No documental de 40 minutos de duración a parte sevillana «talvez sexa a máis ecléctica, porque é unha historia dun grupo de músicos estranxeiros que fan folk e flamenco».

No caso dos alumnos coruñeses, o seu traballo centrouse no relato dunha muller que regresa a Galicia despois un bo número de anos como emigrante e «a historia do avó dun dos alumnos participantes que emigrara a Arxentina e recorda aquelas vivencias».

A parte de Madrid está protagonizada por okupas, mentres que o traballo feito en Tarragona mostra de que modo leva a cabo a integración dos inmigrantes nunha figura emblemática da cultura catalá, como son os castelletes.

Os produtores apuntan que este documental, que conta co apoio do Ministerio de Educación, podería ser emitido pola 2 de Televisión Española, «e loxicamente imos movelo por aí en festivais», apuntaba Elisa Veciño.

Unha das cuestións que están a estudar os produtores é «subtitular o documental» con vistas á proxección nos devanditos festivais. «Agora fíxose, dunha forma moi natural, en catalán ou galego e subtitulado en castelán», apuntaba Elisa Veciño.