76 municipios galegos lograron cortar a sangría migratoria no último ano

(04/09/2018)

76 municipios galegos lograron cortar a sangría migratoria no último ano

Vigo, única urbe que cede poboación ao resto de España e o estranxeiro

Galicia perde poboación desde o 2011, e desde 23 anos antes incluso son máis os galegos que falecen que os que ven a luz na comunidade cada ano. Que o saldo total non fose negativo ata fai sete anos débese a que maioritariamente a chegada de inmigrantes do resto de España e o estranxeiro evitaba os números vermellos.

A pesar diso, a metade da actual década o éxodo migratorio volveu prender, especialmente entre os máis novos. No 2013, o ano con peor saldo de altas menos baixas de residencia do último cuarto de século, foron 179 os concellos galegos nos que se marcharon fóra de Galicia máis emigrantes que os inmigrantes que chegaron a asentarse nas devanditas localidades desde o resto de España ou o estranxeiro.

Agora, coa dinámica migratoria cambiada tras superarse os peores efectos da crise económica, son só 70 os concellos galegos nos que as baixas por cambio de residencia son máis numerosas que as altas.

O 2017, ano que onte debullou por concellos o Instituto Galego de Estatística, pechouse na comunidade con 7.209 inmigrantes máis que emigrantes, o saldo positivo máis alto desde que estalou a crise. No 2007 ese balance positivo chegaba incluso a 20.919 altas residenciais de estranxeiros e habitantes do resto de España por encima das saídas de veciños de Galicia cara ao exterior. Ese alza no balance migratorio deixouse notar o ano pasado en 76 municipios, que lograron cortar a sangría que no seu censo viñan sufrindo coa marcha dos seus residentes.

Os que máis perdían

Cambio de tendencia. Nigrán encadeara oito anos seguidos de maior peso da emigración sobre a inmigración ata que o ano pasado cambiou a súa dinámica, gañando incluso no balance do 2017 uns 48 veciños chegados de fóra de Galicia. Unha situación similar rexistrouse na provincia da Coruña en Fene , que tamén logrou frear sete anos de éxodo, como ocorreu, aínda que con menos anos de lastre noutros puntos da comarca como o mesmo Ferrol, Cabanas, Pontedeume e Valdoviño. 

Un terceiro caso rechamante de cambio de tendencia migratoria produciuse en Castrelo de Miño, que deixou atrás tamén sete anos de números vermellos migratorios.

Pontecesures, Camariñas e Mazaricos logran máis veciños despois de seis anos de éxodo maioritario, o mesmo que ocorría nos anteriores cinco exercicios en Ames , Brión, Dumbría, Ponteceso, Outeiro de Rei e A Guarda, como os municipios que máis poboación perdían por emigración e que desde o último ano gáñanos xa coa inmigración.

Os que aínda perden

70 puntos negros. Na provincia de Ourense é a que maior incidencia segue tendo a fuga cara ao exterior. Ata en 26 concellos a marcha dos seus residentes é maior que as captacións de novos veciños. Con todo, esa fuga non se prolonga en ningún deles desde excesivo tempo. Tan só en Maside os números vermellos migratorios acumúlanse desde fai cinco anos; en Verín desde fai catro, e en Beariz , Boborás, Avión, Manzaneda, O Barco e Oímbra desde o 2015.

Coristanco suma tamén seis anos consecutivos de baixada; cinco levan Neda, Vimianzo e As Nogais, e catro tamén Paderne, Narón, Santiso, Zas e Mondariz Balneario.

Escenario urbano

Só cae Vigo. A cidade máis poboada de Galicia sofre desde fai varios exercicios un tenue goteo de residentes cara ao resto da área, o que sumado a un menor volume de nacementos vaille achegando á baixa ata os 290.000 habitantes, cando apenas fai dez anos pugnaba por alcanzar 300.000. Agora é a única das sete grandes urbes da comunidade que cede poboación tamén pola emigración cara a outras comunidades autónomas e outros países. Pasou de gañar no balance migratorio do 2016 uns 613 veciños a perder un ano despois 2.145.