Recorda España a súa historia de país emigrante e agradece apoio

(08/07/2009)

Recorda España a súa historia de país emigrante e agradece apoio
07 de Xullo, 2009 -
Madrid, 7 Jul (Notimex).- O respaldo extraordinario de México aos emigrantes republicanos españois foi destacado hoxe durante a promoción de dúas publicacións que testemuñan aspectos crave da inmigración española en América Latina.


A presentación dos libros "Memorias da emigración española a América" e "A emigración española en América: historias e leccións para o futuro" marcou a celebración este martes en Madrid do acto "Nós tamén fomos os outros".


Durante o evento, o secretario xeral Iberoamericano, Enrique Igrexas, asegurou que, en certo xeito, a inmigración foi para Iberoamérica a orixe de todo: "América Latina é hoxe un gran crisol de confluencia de distintas etnias e culturas".


Explicou que ambas as publicacións abarcan a inmigración española desde mediados do século XIX e ata a instauración da democracia en España, e contan con testemuños que subscriben o gran valor que tivo a emigración.


"Eu pertenzo a aquela emigración dos anos 30", explicou o Secretario, quen quixo destacar o gran valor dos migrantes na sociedade, aos que considerou un "activo formidable" non só economicamente, senón culturalmente.


"É importante que a sociedade saiba en que medida o migrante contribúe ao desenvolvemento", engadiu, e expresou a necesidade de velar polo respecto aos dereitos humanos e por outorgar aos inmigrantes un trato "humanizado".


A Secretaria de Estado de Inmigración e Emigración, Consolo Rumí, dixo que "a emigración é historia, pero tamén presente de España", e engadiu que preto dun millón e medio de españois seguen hoxe repartidos polo mundo.


En relación á migración do exilio, Rumí asegurou que "escapar da intolerancia, a ditadura ou a pobreza foron a poderosas razóns que empuxaron a millóns de persoas a cruzar o Atlántico".


A historia de moitas delas é a que se quixo sintetizar nestes volumes, que tamén perseguen un "lexítimo afán historiográfico", apuntou Rumí, quen quixo destacar "o suxeito plural que somos".


"A historia da inmigración é inherente á historia de España", explicou, e sinalou que a emigración marcou a vida de moitas xeracións de españois, "tanto dos que se foron, como dos que quedaron estrañando aos seus seres queridos".


Rumí dixo que hoxe existe un "afortunado cruzamento de camiños onde conflúe o noso pasado de inmigrantes coa actual condición de ser destino de emigración", e asegurou que "Poucos pobos teñen a posibilidade de contar con esa dobre dirección".


"Estamos embarcados nunha nova empresa colectiva: afirmar a emigración e desterrar a discriminación", dixo a Secretaria de Estado para a Inmigración, e engadiu: "Este país aborda o desafío da súa convivencia".


"A nosa capacidade apóiase na nosa historia como inmigrantes. Queremos desterrar calquera risco de distancia e desarraigamento. Estamos empeñados en que as novas xeracións que naceron fóra de España sentan españois alí onde vivan", engadiu.


Durante o acto, o representante do Centro Internacional para a Paz, Emilio Cassinello, quixo relatar a súa historia como fillo de exiliados republicanos en México, onde chegou cando tiña tres anos, no primeiro barco que arribou a Veracruz, en 1939.


Nun discurso cheo de anécdotas e moi emotivo, Cassinello dixo que "o azar fixo que o mesmo xeneroso país que me acolleu primeiro como exiliado republicano, volvéseme a acoller anos despois como Embaixador de España en México".


"Volver como Embaixador foi para a miña unha satisfacción excepcional, e esa experiencia non é que console ou compense, senón que se engade á da época do exilio", relatou.


"O exilio é unha experiencia triste e traumática", dixo Cassinello, e engadiu que "fai perder a paisaxe, os amigos, os horizontes. Ninguén regresou dos que chegaron sendo adultos. Volver sería repetir o exilio", asegurou.


Cassinello relatou como nada máis chegar a porto, un funcionario selou sen miramientos o título de avogado que posuía o seu pai coa rúbrica "válido para exercer en México". "Hai cousas que non se poden esquecer e deberiamos recordar", dixo.


Tivo así mesmo unha grata mención de Afonso Reyes, "un dos mexicanos que tivo maior acollida do exilio", e sinalou como México "foi o único Goberno iberoamericano que non recoñeceu o réxime de Franco".


Finalmente destacou "a xenerosidade con que os nosos irmáns acolléronnos" e instou a non esquecer "que existe unha débeda sen data de caducidade", e dixo que recibir aos latinoamericanos nas nosas terras" é ser agradecidos.


O libro "Memorias da emigración española a América" aproxímase ao fenómeno migratorio desde a memoria individual e colectiva dos españois que emigraron décadas atrás e rende homenaxe aos protagonistas de ambos os lados do Atlántico.


Á súa vez, "A emigración española en América: historias e leccións para o futuro" aborda aspectos crave do fenómeno para, a través dun exercicio de memoria, contrarrestar a exclusión e a indiferenza ante os inmigrantes en España.