Pontevedra. Preto de 10.000 persoas deixan cada ano a provincia en busca dunha vida mellor

(26/10/2020)

Pontevedra. Preto de 10.000 persoas deixan cada ano a provincia en busca dunha vida mellor

Melissa Gómez
25 outubro 2020
Diario de Pontevedra



Persoas embarcando no aeroporto de Peinador, en Vigo. DP


A comarca de Pontevedra é a segunda con maior emigración, con 1.514 cidadáns contabilizados en 2019, despois de Vigo, que rexistrou 4.749. Na Boa Vila, 1.056 da capital fixeron as maletas e abandonaron Galicia

Galicia foi sempre cualificado por moitos como un país de emigrantes. A fame negra económica do século XIX levou a miles de galegos a facer as súas maletas e embarcarse rumbo a Latinoamérica en busca dunha vida mellor. O éxodo foi tal que aos españois na maior parte de América do Sur son coñécidos como galegos. Xa a finais do século XX a inestabilidade económica obrigou a unha gran parte de emigrados a retornar á súa terra. Con todo, pese ao indubidable descenso da emigración en Galicia, o éxodo de poboación segue patente a día de hoxe.

A pesar de que a tendencia é de retorno, no século XXI a provincia de Pontevedra aumentou en case 200 o número de persoas emigradas. Así, segundo os datos que manexa o Instituto Galego de Estatística (IGE), no ano 2002 -primeiro ano da serie histórica na que se rexistran datos de emigración ao estranxeiro- contabilizábanse 7.689 persoas emigradas -sen contar os movementos internos na propia comunidade-, mentres que o ano pasado a cifra ascendía a 9.745. E esta cantidade aínda chegou a ser maior, xa que no ano 2017 o número en Pontevedra estaba nos 11.688, que sería o punto álxido da emigración pontevedresa no século XXI.

Do total de cidadáns da provincia pontevedresa que abandonaron Galicia o ano pasado, máis do 50% fíxoo a outra comunidade autónoma (6.124 persoas), mentres que a cifra restante optou por buscarse a vida fóra de España (3.621).

Por comarcas, a de Vigo lidera o ranking, con 4.749 emigrados, seguido de lonxe por Pontevedra, con 1.514. Séguenlle O Salnés (942), O Morrazo (729), O Baixo Miño (477), O Condado (425), O Deza (407), Caldas de Reis (230), Tabeirós-Terra de Montes (175) e, por último, A Paradanta (97).

Aínda que a tendencia desde 2017 é de diminución da emigración, comarcas como Pontevedra ou Deza aumentaron as súas cifras

Por outra banda, dentro de cada comarca, en xeral as capitais son os concellos que máis saídas rexistraron no último ano. Así, o top do ranking ocúpao, de novo, a cidade olívica, con 3.530 persoas que fixeron a maleta en busca doutro lugar de residencia fóra das fronteiras da comunidade galega; mentres que o segundo posto é para a Boa Vila, que en 2019 rexistraba 1.056 cidadáns emigrados.

De maior a menor, continúa a lista Vilagarcía de Arousa (O Salnés), con 386; Lalín (O Deza), con 252; Ponteareas (capital do Condado), con 185 persoas emigradas en 2019; A Estrada, capital de Tabeirós-Terra de Montes, que contabilizou 146; Caldas de Reis, con 82 persoas, e A Cañiza (A Paradanta), con 45.

Os únicos casos nos que a capital da comarca non rexistra o maior número de emigracións son o do Morrazo, pois Cangas (capital) contabiliza 228 e Marín 290, segundo os datos recolleitos no Instituto Nacional de Estatística; e O Baixo Miño, onde A Guarda rexistraba 163 persoas emigradas en 2019, mentres Tui, a capital comarcal, só 150.

Aínda que en cifras xerais a tendencia na provincia de Pontevedra é de descenso da emigración, o certo é que algunhas comarcas seguen rexistrando cantidades á alza, como é o caso de Pontevedra, que pasou de 1.330 cidadáns que abandonaron Galicia en 2017 a 1.514 en 2019; ou do Deza, que chegou case a duplicar a cifra de persoas que emigran cada ano a outra comunidade autónoma ou ao estranxeiro, pasando de 264 en 2017 a 407 o pasado ano.

"En Galicia non hai oportunidades laborais como as hai aquí en Madrid"

No ano 2007, Marisol Gómez Figueiras, de 50 anos e natural do concello da Estrada, decidiu facer as maletas e emigrar a Madrid. Acababa de separarse e a crise económica fixo cambalear a súa librería na capital de Tabeirós-Terra de Montes. Polo que non o dubidou nin un segundo. De feito, aínda a día de hoxe di que "arrepíntome de non vir para Madrid antes". E é que, tal e como explica Marisol, "en Galicia non hai oportunidades laborais como hai aquí en Madrid".

Así, no momento no que decidiu emprender unha nova vida na capital española, non tardou en atopar traballo. Primeiro na industria do automóbil e logo nunha editorial, un sector no que continúa actualmente.

Esta estradense de nacemento chegou a formar unha familia en Madrid, aínda que recoñece que "sigo en contacto coa Estrada, sempre vou unha ou dúas veces ao ano". De feito, "a idea de volver non a descarto, e con isto do confinamento téñoa máis activa". Con todo, recoñece que, aínda que non descarta volver, sería unha decisión que non tomaría a treo, xa que agora a súa vida está en Madrid, onde, por certo, asegura que o mundo laboral  empeorou moito durante os últimos anos.

"Levo 15 anos en Suíza, pero sempre coa intención de regresar a Forcarei"

Vanesa Lamas Lao, de 36 anos, criouse no concello de Forcarei coa súa avoa, pero aos 21 anos, animada polo seu marido por aquel entón, decidiu facer as maletas e poñer rumbo a Suíza, onde vivían os seus pais, tamén emigrados. "El traballaba nun comercio, en Pontevedra, e o meu soldo era de 600 euros", comenta Vanesa, que explica que "viñeramos uns veráns aquí (Suíza) de vacacións e a xente animábanos a quedarnos". E así o fixo.

Así, a día de hoxe, leva 15 anos en Suíza, pero "sempre coa intención de regresar a Forcarei". Con todo, Vanesa recoñece que a súa volta a Galicia está difícil, xa que "coñecín aquí ao meu actual marido, temos dúas nenas e empezaron o colexio aquí, e vemos que en Suíza teñen máis posibilidades que alá". Ademais, "o meu marido, aínda que foi criado aquí, é da Coruña, e el nunca pensou regresar". De feito, "ao nacer as nenas tiven que exporme mellor o de quedarme. Agora compramos unha casa en Suíza, así que xa non me vexo alá en Galicia", quizá cando se xubile, di.

Actualmente Vanesa dedícase á produción nunha empresa de transformadores eléctricos que traballa para todo o mundo.