Nacións Unidas vaticina un rexurdimento da inmigración

Nacións Unidas vaticina un rexurdimento da inmigración
O organismo aconsella quitar trabas ao movemento de traballadores
JERÓNIMO ANDREU - Madrid - 06/10/2009

A pesar de que a fronteira quede sementada de cadáveres, menos latinoamericanos intentaron cruzar este ano o deserto que separa México de Estados Unidos; e a pesar do que poidan dar a entender as decenas de afogados do Estreito de Xibraltar, moitos caiucos quedáronse sen saír do Sahara.

A pesar de que a fronteira quede sementada de cadáveres, menos latinoamericanos intentaron cruzar este ano o deserto que separa México de Estados Unidos; e a pesar do que poidan dar a entender as decenas de afogados do Estreito de Xibraltar, moitos caiucos quedáronse sen saír do Sahara. O parón da emigración, legal e ilegal, cara ao mundo rico foi unha das consecuencias da crise, que reduciu o atractivo das grandes economías. Pero o Programa das Nacións Unidas para o Desenvolvemento (PNUD), que presentou o Informe sobre Desenvolvemento Humano 2009, advirte de que este foi un paréntese dentro dunha tendencia que non remitirá mentres as desigualdades sigan crecendo.

"Nin a Gran Depresión cambiou estas tendencias", explica desde a sede do PNUD en Nova York Francisco Rodríguez, director de investigación da oficina encargada do informe. "En Europa as forzas de traballo van continuar caendo un 23%, mentres que as de África aumentarán un 125%". Ante esta perspectiva, o PNUD recomenda aos gobernos deseñar políticas migratorias máis eficaces e flexibles, destinadas non tanto a entorpecer o movemento como a asegurar que este se conducirá de forma controlada e asegurando beneficios para todas as partes. "Xa que se lanza o informe nun momento de crise, intentamos expor reformas que funcionan en economías en expansión e en períodos de estancamento", razoa Rodríguez.

Entre as políticas máis efectivas, o PNUD sitúa como referentes a reforma sueca de 2008 para facilitar a incorporación de traballadores estranxeiros non cualificados con visados condicionadas á demanda laboral, e as políticas españolas de regularización e recoñecemento de dereitos dos inmigrantes ilegais. España aparece como o décimo país do mundo con maior cantidade de inmigrantes (4.607.900), que representan o 10,7% da poboación. "Sempre hai cousas que se poderían facer mellor, e en España houbo tanteos e erro", considera Rodríguez, "pero, en xeral, a dirección foi a boa: de recoñecemento dos dereitos dos inmigrantes e do seu rol no despegamento da economía. En España houbo máis visión sobre este tema que noutros países de Europa". Paquetes de políticas máis liberais coas entradas non exclúen para o PNUD medidas restritivas no control de fronteiras, ou deportaciones dos casos que incumpran a legalidade.

O informe expón que só o 3% da poboación mundial son migrantes (188 millóns de persoas) e que o 60% deles móvese en países dentro do seu mesma franxa económica: os ricos instálanse en países ricos, e os pobres en países pobres. 70 millóns de persoas emigraron do seu país de nacemento. A sensación de acoso que viven os países desenvolvidos non é, xa que logo, axustada á realidade. Para demostralo, o PNUD recorda que só un 1% dos habitantes de África trasladáronse a Europa. A maioría dos que estaba nunha contorna demasiada duro como para sobrevivir moveuse dentro do propio continente africano.

A clave que expón o PNUD para limitar duraderamente as migracións agresivas é a creación de polos de desenvolvemento rexionais para que os habitantes máis pobres non teñan que abandonar os seus continentes. É a tendencia que se experimenta en Asia, onde grandes concentracións industriais en China ou o Golfo Pérsico están absorbendo as migracións internas (as máis comúns no mundo) e externas. Debido a estes fluxos, dentro do continente concéntrase o 20% das migracións internacionais.